We beginnen met een korte vlucht van Amsterdam naar Helsinki, bij het boarden blijkt dat onze instapkaarten niet goed zijn. We worden naar een aparte balie gestuurd waar we verder worden geholpen. Het lijkt een eeuwigheid te duren.. Op deze vlucht zit maar 1 andere persoon die met een omweg ook doorvliegt naar Kuala Lumpur en hij heeft gelukkig hetzelfde probleem. Uiteindelijk lukt het allemaal en mogen we mee.

Wanneer we in het vliegtuig stappen voorspelt dit niet veel goeds, een klein vliegtuig zonder entertainment. Op deze vlucht krijgen we welgeteld 1 glaasje drinken. Na een dikke 2 uur landen we op Helsinki waar we een overstap van een paar uurtjes hebben.

Jopie is onderweg een beetje jaloers geworden op mijn superzachte Thaise nekkussentje en wil er ook een. We gaan op zoek, maar kunnen nergens dezelfde vinden. Uiteindelijk koopt hij een superschattig en fluffy Fins kinderkussentje met een Huskyhoofd (waar ik dan weer een beetje jaloers op word). Hij wil er zelf niet mee rondlopen, dus aan mij de eer. Ik denk dat iedereen op het vliegveld denkt dat we ergens onderweg ons kind zijn kwijtgeraakt..Er blijkt een uur tijdsverschil te zijn (wat we wel weten, maar waar we eventjes niet meer aan gedacht hadden), gelukkig hebben we het door en zitten we braaf op tijd bij de gate voor het volgende deel van de vlucht. Dit toestel blijkt een stukje beter. Nog steeds ouderwets, maar we hebben zeeen van ruimte, we kunnen filmpjes kijken, krijgen 2(!) dekentjes, een kussentje, slippers, een tandenborstel en een oogmasker, wat wil een mens nog meer? Helaas vallen de drankjes en de snackjes een beetje tegen. Dus uiteindelijk mis ik KLM alsnog wel een beetje.

 

 

Na ongeveer 10 uur staan we in Bangkok, het voelt meteen als thuiskomen; de kleuren, de geur, de taal en de warmte. Het is overal erg rustig en we staan binnen no-time buiten waar we een taxi pakken naar de Khao San. Onze tassen zijn al doorgelabeld naar Kuala Lumpur, dus we moeten een nachtje zonder onze bagage. Niet heel erg handig, maar gelukkig zitten de belangrijkste dingen in de handbagage. We checken in bij Lampu House en gaan meteen op pad. We beginnen met een etentje bij een Thais tentje aan de Rambuttri,  waar ik eindelijk weer een keertje Pad see eew kan eten mmm :). Na het eten nemen we een uitgebreide voetmassage langs de straat zodat we ongegeneerd mensen kunnen kijken (blijft leuk). Deze keer blijken de rollen helaas omgekeerd en komt er een oude kerel voor mij staan die mij en mijn masseuse uitgebreid staat de bekijken en uiteindelijk ons zelfs een tijdje filmt, bijzonder.. Na de massage is het tijd voor drankjes! Thaise Whisky met cola.

 

 

 

Wanneer Jopie even naar de wc is en ik Jobke even snel een apje stuur krijg ik gezelschap van een nogal bijzondere Nederlandse man uit Amsterdam. Hij vraagt of ik Nederlands ben en geeft aan dat ik er helemaal niet zo uitzie. Net wanneer Jopie terugkomt vraag ik hem waar hij vandaan komt (hij zal echt niet de eerste Nederlands sprekende persoon zijn die ik tegenkom die niet Nederlands is). Hij begint meteen een tirade tegen Jopie af te steken over dat ik denk dat hij niet Nederlands zou kunnen zijn omdat hij een tintje heeft en hij speelt de racisme kaart. Het hele tintje was me niet opgevallen, Jopie en ik zijn inmiddels een stuk getinter dan deze man was, maar goed. De beste man heeft al een paar drankjes te veel op en het wordt een bijzonder gesprek. Jopie weet hem wijs te maken dat wij uit Vierhouten komen, wat vlak bij Amsterdam ligt. Ik denk dat hij als hij weer terug is op zoek gaat naar Vierhouten.. We sluiten de avond af met een Bananaroti en voor Jopie een Pad Thai.

 

 

De volgende ochtend blijkt dat ik een paar slokjes te veel gedronken heb van de Thaise whisky en terwijl Jopie lekker ontbijt met een echte 7-eleven tosti (waar ik ongeveer het hele jaar naar uitgekeken heb), houd ik het bij een slokje water. Na een voor mij zeer onaangename taxirit ben ik blij dat we op het vliegveld zijn. Na een korte vlucht komen we aan in Kuala Lumpur. Ik ben heel benieuwd of al onze spullen zijn aangekomen. Ze weten ons aardig in spanning te houden, maar dan als een van de laatsten komen toch onze tassen op de band voorbij. Omdat we vliegen met een omweg waarbij we twee nachten overslaan en 1 kort nachtje hebben, vonden we dat we in Kuala Lumpur wel een mooi hotelletje konden gebruiken. We hebben een luxe appartementje geboekt met een mooi rooftop zwembad. Helaas hebben we 2 dagen volop bewolking en aardig wat regen waardoor we het hele zwembad niet bekeken hebben. Wel hebben we heerlijk gegeten bij een Marrokaans restaurant en hebben we vooral veel liggen luieren met uitzicht op de Petronas Towers. Ze blijven indrukwekkend mooi! Uitgerust gaan we op zaterdagavond richting het vliegveld.

 

 

Voordat we bij onze gate aankomen, lopen we langs een whiskybar. Ik ben de ellende uit Bangkok al weer enigzins vergeten en we bestellen een heerlijke whiskycocktail. Omnomnom..

We vliegen met Air Asia. Een 6 uur durende vlucht met wederom veel huilende kinderen, hoe kan dat toch? Aangezien we de allergoedkoopste vlucht hebben gekozen is dit er 1 zonder filmpjes en muziekjes en krijg je ook geen eten of drinken. Ze hebben wel een leuke menukaart dus bestellen we een paar lekkere sandwiches en een goede kipburger. Deze smaken allemaal verrassend goed :)

 

 
Rond half 6 in de ochtend komen we aan in Perth. In Australie stempelen ze tegenwoordig helaas je paspoort niet meer af, wat best een beetje jammer is. Ik heb gelezen dat wanneer je er om vraagt, je soms alsnog een stempel kunt krijgen. Dus dat doe ik dan maar. Ze zegt dat het misschien wel mogelijk is, maar tegelijkertijd vraagt ze ons van alles over waar we onze camper hebben gehuurd (waar we natuurlijk opeens allebei niet meer op kunnen komen) en waar we gaan slapen. Waar we gaan slapen weten we niet aangezien we gaan rondrijden in een camper. Daarnaast heeft Jopie op zijn kaart aangegeven dat hij supplementen bij zich heeft waar kruiden in zitten. We worden doorgestuurd naar een balie achter haar, maar ik begrijp niet helemaal waarom. De man stelt nog wat vragen en geeft ons dan een stempel, ze hebben dus blijkbaar speciaal een balie voor mensen die vragen om een stempel. Nadat we nog weer naar een speciale rij worden gestuurd vanwege de supplementen mogen we na een paar korte vragen doorlopen en kunnen we onze tassen ophalen. 

 

 

We zijn overal behoorlijk snel doorheen en moeten dus nog best lang wachten. Er is een douche en we besluiten maar meteen te wennen aan het goedkope backpackersleventje, dus  we maken even gebruik van deze gratis faciliteiten. Na het douchen heb ik zin in een broodje. Jopie hoeft niets, nou misschien toch een klein hapje. Uiteindelijk ben ik natuurlijk weer de helft van mijn (veel te dure) sandwich met eiersalade kwijt. De minuten kruipen voorbij en rond half 9 vind ik het wel mooi geweest. We gaan op zoek naar een taxi die ons naar het verhuurbedrijf kan brengen. We stappen in een taxi die gevuld is met een aroma van zweet en sigaretten. Fijn. Er zitten twee straten met dezelfde naam in dat gebied (1 dichtbij en 1 op een half uurtje rijden). Om er zeker van te zijn dat de taxichauffeur de goede kiest geef ik aan dat het +- 9 minuten rijden zou moeten zijn. Hij geeft aan dat dat afhankelijk is van het verkeer (snap ik heus wel). Maar hij lijkt het nogal serieus te nemen en ramt de auto vol gas die kant op. Ik denk dat we er binnen 8 minuten waren.

 

Een beetje te vroeg komen we aan bij het verhuurbedrijf. We zien onze camper meteen al staan. Wanneer we binnenlopen worden we ontvangen door mevrouw S. Ik zal maar even geen namen noemen, want we moeten de camper nog weer bij haar inleveren. Mevrouw S. heeft vandaag niet haar beste dag. We zijn 15 minuten te vroeg en ik zeg tegen haar dat we een beetje aan de vroege kant zijn. Ze komt niet verder dan een stugge 'Yes you are'. Wellicht is ze gisteren (ondanks haar vergevorderde leeftijd) wild op stap geweest? Ze snapt in ieder geval niet dat wij helemaal enthousiast en blij zijn dat we een mooie reis gaan maken en dat het leuker is wanneer zij ook enig enthousiasme op kan brengen. We moeten 6000 dollar borg betalen, dit mag niet cash of met een pinpas afgerekend worden en het mag ook niet verdeeld worden over 2 creditcards. Ik weet niet wat mevrouw S. denkt dat ik verdien, maar ik kan jullie in ieder geval vertellen dat dat niet voldoende is voor een creditcard met een limiet van 6000 dollar. Ik bedenk hoe ik het op kan lossen, maar geef aan dat dat 5 minuutjes gaat duren dus ik vraag of we misschien ondertussen al wat anders kunnen doen. Mevrouw S. begint te knorren en zegt dat het absoluut niet mogelijk is om iets anders te doen voor ze het geld heeft ontvangen. Ze zegt dat het maar goed is dat we vroeg waren want over een x aantal minuten heeft ze haar volgende afspraak en dan worden wij geacht weg te zijn. Na enig gestress lijkt het dan toch allemaal te lukken. Na een kort rondje met uitleg over ons campertje vliegt ze met ons door het contract heen waarbij ze weinig geduld heeft voor vragen. Om iets voor half tien zijn we klaar en mogen we gaan!