Beasties!!

Op de laatste avond in ons resort zit ik nog even in het restaurant wanneer Marloes een appje stuurt; ze wordt aangevallen door levensgrote groene torren. Ik denk dat ze het nog wel even aankan zonder mij en doe m'n ding voordat ik terugkeer naar het slagveld. Daar aangekomen blijkt het groene wezen  inderdaad aan de grote kant, maar na een gezamenlijke nadere inspectie classificeren wij deze als zijnde ongevaarlijk.

Ik spring nog even onder de douche en geniet van het warme water tot ik opeens flink veel kabaal hoor bij onze buitendeur. In eerste instantie denk ik dat Marloes naar buiten is gegaan, maar die ligt gewoon in bed. Het lijkt er op dat er een asociaal groot dier op onze veranda bivakkeert. Een aap misschien? Ook al zijn we een beetje bang, we willen eigenlijk toch ook wel weten wat het is. Ik spring onder de douche vandaan en in m'n handdoek ga ik richting veranda. Bij de deur twijfel ik, we hebben echt geen idee wat er zich aan de andere kant bevindt. Ik raap mezelf bijelkaar, duw de deur open en loop met een zaklamp de veranda op (Marloes ligt uiteraard gewoon nog lekker veilig in bed onder haar klamboe). Niks. Aan de ene kant blij dat er niks monsterlijks zit, maar aan de andere kant toch ook teleurgesteld omdat we nu nooit zullen weten wat het was. Het blijft een beetje spoken bij de deur, maar gelukkig geen al te grote beesten meer. Wanneer de rust lijkt wedergekeerd in ons paleis spot Marloes op het gordijn achter mijn bed een enorme spin. We besluiten dat we niet kunnen slapen met dit wezen in de buurt en maken een plan van aanpak. Helaas voor spin Sebastiaan betreft het een koelbloedige moord.

Sebastiaan

De volgende ochtend horen we van de manager van het resort dat het wezen bij onze voordeur hoogstwaarschijnlijk een grote fruitbat geweest is, toch jammer dat we die niet gezien hebben!

Marloes is gelukkig een klein beetje opgeknapt en we besluiten vandaag de tocht te gaan doen. Met een busje gaan we richting National Park. We zijn met 9 personen, 4 Nederlanders, 2 Belgen , 2 Fransen en onze gids.

Jungleavontuur part 2
We beginnen ons avontuur met een tocht in een longtailboot van ongeveer 45 min om bij de plek van overnachting te komen. We varen steeds dieper het park in. Onderweg komen we langs een paar resortjes en onze gids vertelt mij dat deze 10.000 Baht per nacht kosten. Van dat bedrag kom ik hier ongeveer 2 weken rond, dus ik vind het behoorlijk veel geld. De gids zegt dat het een belachelijk bedrag is en ik stem in  (niet wetende dat ik later die nacht er werkelijk  ALLES voor over zou hebben om in een luxe resortje te mogen slapen).

Wanneer we aankomen bij onze hut op het water lijkt alles er prima uit te zien; erg basic (2 matrasjes op de grond en verder niets), maar alles is schoon. We installeren ons en terwijl Marloes een dutje doet neem ik een duik in het prachtige blauw groene water.

Onze hut 

Khao Sok is een van de oudste regenwouden ter wereld. En het uitzicht vanuit ons hutje is dan ook fantastisch.
Na de lunch gaan we een tocht doen in de jungle. Met de boot varen we naar het begin  van het jungle pad. Onze gids heeft het tempo aardig hoog liggen, we lopen te snel om iets te kunnen zien. We lopen naar een viewpoint, het eerste stuk is goed te doen maar het laatste deel is op handen en voeten over de rotsen klauteren en hopen dat we niet neerstorten. Ik geloof niet dat het erg verantwoord was, maar het uitzicht was het zeker waard!

Wanneer we terug varen zien we een groep neushoornvogels, deze zijn veel groter en mooier dan ik verwacht had en ik vind het dan ook echt indrukwekkend! Daarnaast hoor ik steeds de Gibbon roepen, vanwege het weer zitten ze wat dieper in het oerwoud. Dus helaas zien we ze niet, maar alleen hun geluid is al bijzonder.

De Neushoornvogels

Wanneer we terug zijn hebben we nog even de tijd om te zwemmen voordat we gaan eten. Het eten is verrassend lekker en ik ben helemaal blij. We hebben al gehoord er vanaf ongeveer 10 uur 's avonds geen stroom meer is, dus voor die tijd moeten we nog even Tandenpoetsen etc aangezien het toilet/douchehutje aan het einde van een wiebelende steiger ligt en we dat in het donker niet echt zien zitten. Terwijl we nog gezellig met z'n allen aan de eettafel zitten te kletsen gaat ruim voor 8 uur opeens het licht al uit. We zijn verrast en het gesprek valt even stil. Dat is het dan, we zitten compleet in het donker, dat wordt vanavond vroeg slapen! Gelukkig krijgen we allemaal een super charmante hoofdlamp dus kunnen we ons aardig redden.

Er tikt iemand op m'n rug, onze gids. Ik snap eerst niet helemaal wat de bedoeling is maar 'Emma' moet meekomen. Ik ben omgedoopt tot Emma. We lopen een donkere steiger op en iedereen (inclusief ikzelf) vraagt zich af wat we gaan doen. We gaan garnalenvissen! Ik had al gezien dat er wat Thai steeds met een lampje in de weer waren op de steiger, maar snapte niet echt wat ze aan het doen waren. Ze waren dus blijkbaar op zoek naar garnalen om deze te kunnen spiesen aan een grote stok om ze vervolgens op de bbq te gooien. Helaas zien we alleen kleintjes en wordt er niets gevangen.

Marloes en ik gaan naar onze hut en treffen daar 2 kakkerlakken aan. Op kunstige wijze werken we deze heel rap de tent uit en tevreden (en trots op onszelf) willen we in onze bedjes kruipen. Wanneer ik naar mijn bed kijk zie ik daar een kleine Zaza op mijn pyjama en een belachelijk grote Zaza daarnaast tussen mijn andere spullen. Ik heb een schurfthekel aan kakkerlakken dus ik ben inmiddels lichtelijk in paniek. Wanneer we ook deze (onder luid kabaal tot groot ongenoegen van onze Franse buren) weggewerkt hebben en alle spullen in tassen gedaan hebben gaan we in bed liggen. Omdat ik bang ben dat ze terugkomen besluiten we 1 hoofdlampje aan te laten. Enigzins zenuwachtig lig ik in bed, ik verwacht dat er elk moment 1 over me heen kan kruipen. Wanneer ik een beetje gekalmeerd ben en eindelijk denk dat ik wel kan slapen kruipt er iets over m'n voet, ja hoor een fucking kakkerlak. Nadat ik deze woest van me heb afgeslagen ga ik weer liggen. Het duurt niet lang of nummer 2 loopt over m'n gezicht. Ik vind het écht oprecht verschrikkelijk en dit wordt dan ook een van de slechtste nachten van m'n leven. Ik snap niet dat Marloes er zo rustig onder blijft en vind het ook een beetje bijzonder dat de beesten toch meer op mij lijken af te komen dan op Marloes (misschien moet ik vaker douchen??).
Ik tel de uren af en ben nog nooooit zo blij geweest dat ik om half 7 op moest staan.

Zelfs het uitzicht uit ons 'raam' kon het niet goedmaken

Die ochtend maken we per boot een ochtend safari en zien wederom de Neushoornvogels. Na het ontbijt (pannenkoeken met vers fruit mmmm) varen we naar een grot. Daar maken we een wandelingetje tussen uit de kluiten gewassen spinnen en 100miljoen vleermuizen. We sluiten af met een lunch op het water en varen dan terug naar de bewoonde wereld. Hoe mooi Khao Sok ook is, ik ben blij dat ons jungleavontuur voorbij is..